จังหวัดเพชรบุรีเป็นจังหวัดที่เปรียบเสมือนประตูเดินทางสู่ภาคใต้อยู่ห่างจากกรุงเทพมหานครโดยทางรถยนต์ประมาณ 120 กิโลเมตร เป็นเมืองที่มีความสำคัญและความรุ่งเรืองของศิลปวิทยาการแขนงต่างๆ มาตั้งแต่ครั้งโบราณกาล ดังปรากฏให้เห็นอยู่ตามวัดวาอาราม โดยเฉพาะในเขตเทศบาลเมืองเพชรบุรี ที่เปรียบเสมือนเป็นนครประวัติศาสตร์ และเมืองวัฒนธรรมที่เป็นแหล่งเรียนรู้และแหล่งท่องเที่ยวที่ทรงคุณค่า อีกทั้งวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของคนเมืองเพชรที่เป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่น โดยเฉพาะในเรื่องของภูมิปัญญา ขนมพื้นบ้าน อาหารพื้นถิ่น ทำให้พื้นที่เขตเทศบาลเมืองเพชรบุรีเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่นักท่องเที่ยว เข้ามาเที่ยวชม พร้อมซื้อสินค้าประเภทอาหารและขนมหวานรับประทานและเป็นของฝาก “เทศบาล” เป็นรูปแบบการปกครองส่วนท้องถิ่นที่เก่าแก่ที่สุด เกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 เป็นการกระจายอำนาจให้แก่ท้องถิ่นดำเนินการปกครองตนเองตามระบอบประชาธิปไตย โดยเริ่มจากการจัดตั้งสุขาภิบาลท่าฉลอม อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรสาคร ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 7 ทรงมีพระราชประสงค์ให้ราษฎรในท้องถิ่นปกครองตนเองเพื่อให้เกิดความรู้ ความเข้าใจได้เรียนรู้และทดลองการปกครองในระบอบประชาธิปไตย พระองค์ทรงเห็นว่า “มันเป็นการดีแก่ประชาชนอย่างแท้จริงที่เขาจะเริ่มต้นด้วยการควบคุมกิจการท้องถิ่น ก่อนที่พวกเขาพยายามที่ควบคุมกิจการของรัฐโดยผ่านทางรัฐสภา” และในปี พ.ศ.2476 จึงมีการจัดตั้งเทศบาลตาม พ.ร.บ. จัดระเบียบเทศบาล พ.ศ.2476 มีการยกฐานะสุขาภิบาลเป็นเทศบาลหลายแห่ง จนกระทั้งมีรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2540 ได้ยกเลิกการปกครองท้องถิ่นรูปแบบสุขาภิบาลทั้งหมด ตาม พ.ร.บ. เปลี่ยนแปลงฐานะของสุขาภิบาลเป็นเทศบาล พ.ศ.2542 ซึ่งแบ่งเทศบาลออกเป็น 3 ประเภท คือ เทศบาลนคร เทศบาลเมือง และเทศบาลตำบล
เขตเทศบาลเมืองเพชรบุรี
เทศบาลเมืองเพชรบุรี จัด ตั้งขึ้นตามพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งเทศบาลเมืองเพชรบุรี จังหวัดเพชรบุรี พุทธศักราช 2478 เมื่อวันที่ 7 ธันวาคม พุทธศักราช 2478 โดยยกฐานะจากสุขาภิบาลเมืองเพชรบุรีเป็นเทศบาลเมืองเพชรบุรี ท้องถิ่นที่เป็นที่ตั้งของศาลากลางจังหวัด โดยกำหนดเขตเทศบาลเมืองเพชรบุรี ไว้ดังนี้คือ การเปลี่ยนแปลงเขตเทศบาลเมืองเพชรบุรี
เทศบาลเมืองเพชรบุรี ได้มีการเปลี่ยนแปลงเขตเทศบาลครั้งแรกตามพระราชกฤษฎีกาเปลี่ยนแปลงเขตเทศบาล เมืองเพชรบุรี พ.ศ. 2491 เมื่อวันที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2491 โดยให้เปลี่ยนแปลงเขตเทศบาลเมืองเพชรบุรี ซึ่งได้กำหนดไว้ตามมาตรา 4 แห่งพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งเทศบาลเมืองเพชรบุรี พ.ศ. 2478 เสียใหม่ เป็นดังนี้
ด้านทิศเหนือ ตั้งแต่หลักเขตที่ 1 ซึ่งตั้งอยู่ที่ฟากตะวันตกของถนนไปเขาหลวง ตัดกับเส้นศูนย์กลางทางรถไฟเป็นเส้นตรงไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้จดหลักเขต ที่ 2 ซึ่งตั้งอยู่บนเส้นที่ต่อเส้นฟากเหนือของถนน ราชเสวก เป็นเส้นตรงไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ และตัดกับเส้นตั้งได้ฉากกับฟากตะวันตกของถนน ราชดำเนิน ซึ่งมีระยะยาว 80 เมตร จากหลักเขตที่ 2 หักเป็นเส้นตรงไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้จดหลักเขตที่ 3 ซึ่งตั้งอยู่ที่ มุมตะวันออกเฉียงเหนือของบริเวณวัดน้อย จากหลักเขตที่ 3 หักเป็นเส้นตรงไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้จดหลักเขตที่ 4 ซึ่งตั้งอยู่ที่ ฟากเหนือของทางไปตำบลบางจาน ตัดกับเส้นศูนย์กลางทางรถไฟ ด้านทิศตะวันออก จากหลักเขตที่ 4 หักไปตามเส้นศูนย์กลางทางรถไฟไปทางทิศใต้จดหลักเขตที่ 5 ซึ่งอยู่บน เส้นศูนย์กลางทางรถไฟ และห่างจากฟากใต้ของถนนราชดำริห์ 80 เมตร ด้านทิศใต้ จากหลักเขตที่ 5 หักเป็นเส้นตรงขนานและห่างจากฟากใต้ของถนนราชดำริห์ 80 เมตร ไปทางทิศตะวันตกจดหลักเขตที่ 6 ซึ่งตั้งอยู่ที่ริมฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเพชรบุรี จากหลักเขตที่ 6 หักเลียบตามฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเพชรบุรีไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้จดหลักเขต ที่ 7 ซึ่งตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเพชรบุรี และห่างจากฟากตะวันตกของถนนราชดำเนิน 80 เมตร วัดเป็นเส้นตั้งได้ฉากกับฟากตะวันตกของถนนนี้ ด้านทิศตะวันตก จากหลักเขตที่ 7 หักเป็นเส้นตรงขนานและห่างจากฟากตะวันตกของถนนราชดำเนิน 80 เมตร ไปทางทิศเหนือจดหลักเขตที่ 8 ซึ่งตั้งอยู่ที่ฟากใต้ของถนนไปเขาบันไดอิฐ จากหลักเขตที่ 8 หักเป็นเส้นตรงเลียบฟากใต้ของถนนไปเขาบันไดอิฐไปทางทิศตะวันตกระยะ 648 เมตร จดหลักเขตที่ 9 ซึ่งตั้งอยู่ที่ปากถนนเข้าวัดถ้ำแก้วฟากตะวันตก จากหลักเขตที่ 9 หักเลียบฝั่งตะวันตกของถนนไปวัดถ้ำแก้วจดหลักเขตที่ 10 ซึ่งตั้งอยู่ที่ฟากตะวันตกของถนนไปวัดถ้ำแก้วตัดกับฟากเหนือของทางสายที่ 19 (ทางไปจังหวัดราชบุรี) จากหลักเขตที่10 หักเป็นเส้นตรงเลียบฟากเหนือของทางสายที่ 19 ไปทางทิศตะวันออกระยะ 392 เมตร จดหลักเขตที่ 11 ซึ่งตั้งอยู่ที่ฟากเหนือของทางสายที่ 19 ตัดกับฟากตะวันตกของถนนไปเขาหลวง จากหลักเขตที่ 11 หักเป็นเส้นตรงเลียบฟากตะวันตกของถนนไปเขาหลวงจนจดหลักเขตที่ 1
ตราสัญลักษณ์
ดวงตราของเทศบาลเมืองเพชรบุรี เป็นรูปพระปรางค์ 5 ยอด หมายถึง พระปรางค์ที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ วัดมหาธาตุวรวิหาร เป็นศูนย์รวมทางจิตใจของพุทธศาสนิกชนในจังหวัดเพชรบุรีจำลองแบบมาจากนครวัด สันนิษฐานว่าสร้างมาตั้งแต่สมัยขอมเรืองอำนาจในแหลมสุวรรณภูมิล้อมรอบด้วย พระระเบียงคด ที่หน้าบันพระวิหารหลวงมีงานปูนปั้นศิลปะสมัยกรุงศรีอยุธยา
|
|
ส่วนกลาง : 0-3240-3888 |
|